1. تاریخچه زبان انگلیسی را یاد‌بگیریم
2. جایی که زبان انگلیسی اغاز شد
3. تاریخچه زبان انگلیسی وایکینگ‌هارا تغییر دادند
4. فتح نورمن کلمات جدیدی را بهزبان انگلیسی اضافه کرد
5. تغییراتی از انگلیسی میانه تا انگلیسی مدرن
6. رنسانس انگلیسی و زبان انگلیسی
7. تاثیر گذاری تجارت یر زبان انگلیسی
8. چگونه و در کجا انگلیسی گسترش یافت
9. وضعیت زبان انگلیسی در دنیای امروزی
10. منبع تاریخچه زبان انگلیسی

تاریخچه زبان انگلیسی را یاد بگیریم!

زبان انگلیسی زبان رسمی بیش از 50 کشور در سراسر جهان است و از آنجایی که 20 درصد از مردم جهان به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند، این سوال مطرح می‌شود که «این زبان در ابتدا از کجا شروع شد؟ چگونه انگلیسی چنین منطقه وسیعی از سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داد؟ امروزه زبان انگلیسی چه بخش‌های از دنیا را درگیر خود کرده است؟».

در این مقاله قصد داریم به تمامی این سوالات پاسخ داده و تاریخچه زبان انگلیسی را کنار یکدیگر بررسی کنیم.

جایی که زبان انگلیسی آغاز شد

همانطور که از نام این زبان مشخص است، زبان انگلیسی از انگلستان آمده است. کارشناسان بر این باورند که این زبان از عشایر سرچشمه گرفته و ریشه آن افرادی هستند که از مکانی به مکان دیگر بدون خانه خاصی سفر می‌کردند.

اعتقاد بر این است که این عشایر حدود 5000 سال پیش در میان دشت‌های اروپا سفر کرده، لهجه آن‌ها پروتو هندواروپایی نامیده می‌شد و گویشوران آن در جنوب شرقی اروپا در شمال دریای سیاه زندگی می‌کردند. با گذشت زمان زبان پروتو-هندو-اروپایی به زیرشاخه‌های باستانی لاتین، یونانی و آلمانی تبدیل شد.

پس از آن زبان‌های دیگری از این شاخه‌های جدید شکل گرفتند؛ به طور مثال لاتین به اسپانیایی، فرانسوی و ایتالیایی تبدیل شد و آلمانی تکامل یافته به هلندی، دانمارکی، آلمانی، نروژی، سوئدی و در نهایت انگلیسی تغییر پیدا کرد.

نمی‌توان نقطه خاصی پیدا کرد که بتوان گفت زبان انگلیسی از آنجا آغاز شده است. هزار و پانصد سال پیش، یک قبیله دانمارکی جنوبی به نام آنگلز (Angles) از کانال مانش (قسمتی از اقیانوس اطلس در شمال فرانسه و جنوب انگلیس) عبور کردند.

پس از آنگلز، ساکسون‌های آلمانی-هلندی و ژوت‌های شمالی دانمارک به دنبال آن‌ها از این منطقه عبور کرده و آغازگر جنگ بودند.

این سه قبیله با سلت‌ها وارد جنگ شده، به آن‌ها حمله کردند و در نهایت مردم را کشته یا به بردگی گرفتند. افرادی که از این جنگ جان سالم به در بردند، خانه جدیدی در ولز پیدا کردند. سرزمینی که آنگل‌ها، ساکسون‌ها و ژوت‌ها در آن ساکن شدند، “Angle-land” یا انگلستان نامیده شد.

البته لازم به ذکر است اخیراً مورخان صحت این داستان را زیر سؤال برده‌اند و نمی‌توان به قطعیت گفت این موضوع صحت دارد.

این سه قبیله با یکدیگر مخلوط شده و از این ترکیب، زبان انگلیسی شروع به شکل‌گیری به چیزی کرد که امروزه در «آنگلوساکسون» یا «انگلیسی قدیم» شناخته می‌شود. تعداد بسیار کمی از افراد وجود دارد که می‌توانند انگلیسی قدیم را بفهمند، اگرچه چندین داستان و آثار ادبی با استفاده از آن نوشته شده است.

شاید معروف‌ترین آن را بتوان بیوولف دانست که بیش از 1000 سال پیش نوشته شده است. بیوولف به عنوان یکی از مهم‌ترین قطعات ادبیات انگلیسی کهن شناخته می‌شود.

تاریخچه زبان انگلیسی وایکینگ‌ها انگلیسی قدیم را تغییر دادند

جنگ بار دیگر زبان مورد استفاده در انگلیس قدیم را تغییر داد. حدود سال 860 پس از میلاد، مهاجمانی از دانمارک، نروژ و سایر کشورهای شمالی به مناطق ساحلی بریتانیا حمله کردند که این افراد وایکینگ‌ها نامیده می‌شدند.

وایکینگ‌ها مبارزان سرسختی بودند که به هر قیمتی شده منطقه مورد نظر خود را فتح می‌کردند. آنگلوساکسون‌ها از این جنگجویان به عنوان دانمارکی، نورسمن، شمالی، ارتش بزرگ یا گرگ‌های دریایی یاد می‌کردند. در نتیجه این جنگ و اسکان برخی از آن‌ها در انگلستان، زبان انگلیسی قدیم شکلی جدید به خود گرفت.

در این دوران کلمات جدیدی مانند egg, they, get, sky, steak, law, bread, fog, window, husband, slaughter و lump به زبان انگلیسی اضافه شد. نام روزهای هفته از اساطیر اسکاندیناوی گرفته شده است؛ مانند Tiw برای Tuesday سه‌شنبه، Woden برای Wednesday چهارشنبه و Thor برای پنجشنبه Thursday.

فتح نورمن کلمات جدیدی را به زبان انگلیسی اضافه کرد

در سال 1066 ویلیام فاتح، فتح نورمن را رهبری می‌کرد. نورمن‌ها اهل شمال فرانسه بوده و به زبان فرانسه صحبت می‌کردند؛ در زمان فتح، فرانسوی مهم‌ترین زبان آن زمان به حساب می‌آمد و حاکمان تا چند صد سال بعد تنها به زبان فرانسه صحبت می‌کردند.

در انگلستان هم وضع به همین شکل بود، در حالی که تحصیل کرده‌ها زبان فرانسه را برای ارتباط برقرار کردن با بقیه انتخاب کرده بودند، مردم عادی انگلیس به انگلیسی باستان صحبت کرده و اصراری برای استفاده از زبان فرانسه نداشتند.

تاثیر صد ساله زبان فرانسه در این دوران و تغییرات مختلفی که بر روی زبان انگلیسی داده شد، سبب شده از این دوران به عنوان دوران انگلیسی میانه یاد کنند.

در طول این دوره زبان انگلیسی رشد زیادی پیدا کرد و کلمات جدیدی مانند damage, prison, pork, beef, jury, parliament, justice و marriage به آن اضافه شد. The Canterbury Tales «قصه‌های کانتربری» نوشته جفری چاسر نمونه‌ای از زبان و نوشته‌های این دوره از انگلیسی میانه است.

یکی از تاثیرات بسیار مثبت انگلیسی میانه بر روی زبان مردم، ساختار صحیح جملات بود. پیش از معرفی این ساختار درک سخن افراد کمی سخت بنظر می‌رسد اما با جایگزین شدن ساختار فاعل، فعل و مفعول جملات شکلی بهتر پیدا کردند و ارتباط برقرار کردن بین قبیله‌های مختلف راحت‌تر شد.

تغییرات از انگلیسی میانه تا انگلیسی مدرن

اعتقاد بر این است که تغییر نهایی از انگلیسی میانه به انگلیسی مدرن با اختراع چاپ رخ داده است. در پایان قرن پانزدهم اولین کتاب‌ها از انواع گویش انگلیسی میدلندز/لندن استفاده می‌کردند.

از آنجایی که این سبک در کتاب‌ها مورد استفاده قرار گرفت با املای صحیح کلمات، علائم نگارشی، واژگان و دستور زبان به قالب استانداردتری تبدیل شد.

در طول قرن 15 و 17، تغییر واکه بزرگ نیز اتفاق افتاد. در این مدت انگلیسی زبانان نحوه تلفظ مصوت‌های بلند و کوتاه را تغییر دادند. علیرغم تغییر صداهای مصوت، املای کلمات تغییر نکرد زیرا آن‌ها تقریباً در همه دوران ثابت بودند. هملت شکسپیر نمونه ای از اولین کتبی است که به زبان انگلیسی مدرن نوشته شده است.

رنسانس انگلیسی و زبان انگلیسی

در طول قرن‌های 16 و 17 ملکه الیزابت و ویلیام شکسپیر عمیقاً بر توسعه زبان انگلیسی تأثیر گذاشتند. برخلاف تغییرات قبلی در زبان که عمدتاً تحت تأثیر جنگ بود، تغییرات در این زمان به دلیل ترجمه ادبی اتفاق افتادند.

کتاب مقدس یکی از مهم‌ترین کتاب‌های ترجمه و چاپی بود که در این دوران منتشر شد و زبان انگلیسی مدرن را به کلیساها آورد.

در آن دوران تحصیل کنندگان هنوز هم از لاتین استفاده می‌کردند، بنابراین متون متعددی باید از زبان لاتین به انگلیسی ترجمه می‌شد. برخی از کلمات مستقیماً از لاتین آمده اند مانند focus, lens, paralysis, nausea و genius؛ در حالی که برخی دیگر از کلمات به طور کلی تغییر یافته‌اند، به عنوان مثال horrid, frugal, explain, orbit, atmosphere.

پسوندهای ize و ism نیز در این دوره به زبان انگلیسی اضافه شدند. بیشتر کلمات در این دوران دچار تغییر شده و نسبت به شکل قدیمی خود تغییر زیادی را تجربه کردند. در طول این دوره کتاب های متعدد قواعد دستور زبان و لغت نامه چاپ شد. این‌ کتاب‌ها را می‌توان تلاشی برای ایجاد نظم دانست تا زبان از آشفتگی درآید.

اگر بخواهیم یک فرد را مسئول تغییر و شکل امروزی زبان انگلیسی بدانیم، مسلماً این مرد ویلیام شکسپیر بود. او از طریق واژگان بسیار زیاد و توانایی خود در ایجاد کلمات اصلی، حدود 2000 کلمه را اختراع کرد.

نمونه هایی از این موارد عبارتند از: eyeballs, homicide, brittle, lonely, gloomy و majestic. بعلاوه شکسپیر عباراتی را ابداع کرد که امروزه هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند out of thin air و as luck would have.

تاثیرگذاری تجارت بر زبان انگلیسی

نمی‌توان تاثیر تجارت با سایر کشورها را در تغییر زبان انگلیسی کم اثر دانست. تجارت انگلستان باکشورهای همسایه باعث شد کلمات زیادی وارد زبان شود. به طور مثال کلماتی مانند chocolate, crew, salon, duel, shock از زبان فرانسه وارد انگلستان شد.

تجارت با کشور ایتالیا کلماتی مانند carnival, casino, design, studio, umbrella, ballot و piano را به زبان انگلیسی افزود و کلمات spool, stripe, dam, booze, bugger, knapsack, landscape, leak, sleigh و brick از زبان هلندی وارد زبان انگلیسی شدند.

چگونه و در کجا زبان انگلیسی گسترش یافت

پس از اینکه زبان انگلیسی به یک ساختار منطقی رسید، در مناطق خارج از انگلستان گسترش پیدا کرد. این انتقال زبان عمدتاً با مهاجرت انگلیسی‌ها به کشورهای دیگر راه پیدا کرد.

آمریکا

با شروع قرن هفدهم، مهاجرت مردم انگلستان به آمریکا آغاز شد. از آنجایی که مهاجران از مناطق مختلف انگلستان آمده بودند، این زبان تحت تأثیر محل مبدا قرار گرفت و باعث ایجاد لهجه‌های مختلف در زبان انگلیسی شد. آمریکای امروزی خانه حدود 231 میلیون شهروند انگلیسی زبان است.

استرالیا

در اواخر 1700 افراد زیادی از جزیره بریتانیا راه خود را به استرالیا پیدا کردند. برخلاف آمریکا به نظر نمی‌رسد استرالیا از نظر لهجه از مکان به مکان دیگر تفاوت قابل توجهی داشته باشد. با این حال با نفوذ بومیان کلمات جدیدی مانند kangaroo, wombat معرفی شدند. امروزه نزدیک به 70 درصد از جمعیت فعلی استرالیا انگلیسی صحبت می‌کنند.

کانادا

در طول انقلاب آمریکا، کانادا نیز افراد زیادی را پذیرفت و همین امر باعث شد انگلیسی زبانان بخش‌های زیادی از آن را در اختیار داشته باشند. انگلیسی کانادایی مانند استرالیا بی نظمی زیادی در لهجه‌‌ها ندارد و در حال حاضر نزدیک به 19 میلیون انگلیسی زبان دارد.

هندوستان

در قرن هفدهم شرکت بریتانیایی هند شرقی، هند را با زبان انگلیسی آشنا کرد. در نتیجه استعمار بریتانیا انگلیسی به عنوان زبان رسمی بر کشور در نظر گرفته شد و امروزه نیز به دلیل تنوع زبان‌های هندوستان، زبان اصلی این کشور است.

هند نیز مانند استرالیا کلماتی را به زبان انگلیسی اضافه کرد. امروزه کشور هند تقریباً 125 میلیون انگلیسی زبان دارد.

وضعیت زبان انگلیسی در دنیای امروزی

از هر پنج نفر یک نفر یا به بیان ساده‌تر، حدود 20 درصد از مردم جهان انگلیسی صحبت می‌کنند، که تقریباً به 1.5 میلیارد نفر در سراسر جهان می‌رسد. چند مورد از کشورهایی که زبان انگلیسی را به عنوان زبان رسمی می‌شناسند عبارتند از:

1. آنگویلا
2. شمالی
3. سنگاپور
4. آنتیگوا و باربودا
5. ایرلند
6. جزایر سلیمان
7. استرالیا
8. جامائیکا آفریقای جنوبی
9. باهاما
10. کنیا
11. سوازیلند
12. باربادوس
13. لسوتو
14. تانزانیا
15. بلیز
16. لیبریا
17. تونگا
18. برمودا
19. مالاوی
20. ترینیداد و توباگو
21. بوتسوانا
22. مالت
23. جزایر تورکس و کایکوس
24. جزایر ویرجین بریتانیا
25. موریس
26. اوگاندا
27. کامرون
28. مونتسرات
29. انگلستان
30. کانادا (به جز کبک)
31. نامیبیا وانواتو
32. جزایر کیمن
33. نیوزلند ولز
34. دومینیکا
35. نیجریه
36. زامبیا
37. انگلستان

کلام اخر

امیدواریم که این مقاله از وب‌سایت اموزش زبان خورشید شما علاقمندان به آموزش زبان انگلیسی از صفر تا صد رایگان مفید واقع شده باشد و توانسته باشیم به خوبی تمام نکات مربوط به تاریخچه زبان انگلیسی را برای شما بازگو کرده باشیم. اگر سوالی درباره این موضوع دارید، لطفا پرسش خود را در قالب کامنت به ما منتقل کنید.